Irancy

Irancy 

In de negentiende eeuw waren Chablis en omstreken, Bourgognes meest noordelijke extremen, bekend om hun rode wijnen van pinot noir. Toen de negentiende eeuw ten einde liep heeft de phylloxera (druifluis) de pinot grotendeels uitgeroeid en is massaal chardonnay aangeplant. ‘Le Grand Auxerrois’ is echter meer dan Chablis alleen. In omgrenzende dorpjes, in department Yonne, is altijd wat pinot noir blijven staan. Epineuil is een goed voorbeeld, maar Irancy de beste. De bodem bevat hier wat meer (Kimmeridgiaanse) klei dan in Chablis en dat is goed voor pinot. Daarnaast vind je ook césar, een oude kruising tussen pinot noir en argant uit Spanje, een druif die ooit door de legers van Caesar naar deze streek is gebracht. Stap voor stap is Irancy gegroeid naar 190 ha. Het is een fraai gesitueerde mini-vallei in de vorm van een natuurlijk amfitheater gericht op het zuiden. Dit geeft in winter de nodige bescherming tegen de ergste kou uit het noorden en in de zomer zorgt het voor net dat broodnodige extra beetje warmte. In 1999 verkreeg het een eigen AOC-status. Klassieke Irancy bestaat voor 90-95% uit pinot noir en voor 5-10% uit césar. César voegt kleur en tannines toe. Vandaag de dag is het goed mogelijk Irancy zonder césar te maken. Naast rood wordt er ook wat rosé gemaakt.