Sicilië en Etna
Sicilië is het middelpunt van de Middellandse Zee. Cyclopen, Feniciërs, Grieken, Romeinen, Noormannen, Noord-Afrikanen, Spanjaarden en vele smaken Italianen hebben korte of langere tijd de baas gespeeld over dit prachtige eiland en er wijn gemaakt. Het hoogtepunt van de Siciliaanse wijnbouw is het einde van negentiende eeuw. Phylloxera had de meeste Franse wijngaarden vernietigd in grote gebieden zoals Bourgogne en Bordeaux. Tot Sicilië was de luis nog niet doorgedrongen en Sicilië werd de wijnbron van Europa. Uiteindelijk wist de druifluis ook in de wortels van de Siciliaanse wijnranken te kruipen en massaal stierven vele vele wijngaarden.
Heden ten dage heeft Sicilië ruim 110.000 hectares wijngaarden. Vineus Sicilië valt uiteen in twee delen. Het westelijke, mediterrane deel met druiven als malvasia, nero d’avola, grillo en cataratto en het oostelijke deel, dat wordt gedomineerd door de Etna, met druiven als nerello mascalese en carricante.
De Etna is 3357 meter hoog en is na de Alpen in het noorden de hoogste berg in Italië. Hoog op de vulkaan hebben we te maken met een alpine achtig klimaat. De verschillen tussen de microklimaten op de Etna zijn gigantisch door de conische vorm van de vulkaan en daarmee zeer verschillende exposities t.o.v. zon en zee. Het koudst zijn de hoge wijngaarden aan de noordkant, waar vaak pas in november wordt geplukt. De wijn van de laag gelegen wijngaarden aan de zuidkant is dan allang vergist en overgestoken.
Etna wijn maken is in trek, vanwege relatief lage landprijzen en de trendy positionering in de wijnmarkt. Wijnmakers en druiven groeiers komen vanuit alle windstreken naar de Etna en kunnen wijngaarden met heel oude wijnstokken in gebruik nemen. Op dit moment zijn er rond de 60 wijnbedrijven die druiven groeien, wijn maken en bottelen. Stijl van wijn maken op de Etna loopt enorm uiteen, mede door de influx van wijnmakers van buitenaf die samenkomen tot een eclectisch en boeiend geheel. Het gebied is zich qua identiteit nog echt aan het definiëren en ontwikkelen. Het feit dat een jong wijnbedrijf genaamd Tenuta delle Terre Nere, opgezet in 2002 door de Amerikaan Marco de Grazia, één van de meest gevestigde namen is zegt genoeg. Een andere grote naam is Andrea Franchetti uit Toscane die rond de jaarwisseling Passopisciaro opzette. In volgorde van relevantie zijn de volgende druivenrassen de belangrijkste; nerello mascalese en nerello cappuccio voor rood, carricante en catarratto voor wit.
“One of Etna’s undisputed rising-star producers is Romeo del Castello” – Walter Speller @ jancisrobinson.com
Fattorie Romeo del Castello
Fattorie Romeo del Castello, is een boerderij die al eeuwen in handen is van de familie. Het wijnhuis is nu in bezit van Rosanna Romeo en haar dochter Chiara Vigo. Fattorie Romeo del Castello ligt ongeveer op 700 meter boven de zeespiegel en op steenworp afstand van het middeleeuwse stadje Randazzo. Het landgoed grenst aan de rivier de Alcantara. De vulkaanuitbarsting van 1981 heeft een groot deel van het landgoed doen bedolven onder de lava. Gelukkig is het 18de eeuwse huis en de oude wijngaarden/olijfgaarden gespaard gebleven. Op het domein zelf staat een 1000 jaar oude olijfboom, een waar natuurmonument.
Het huidige landgoed beslaat meer dan 30 hectare en is voornamelijk bestemd voor wijngaarden en olijfgaarden. De voorkeur gaat uit naar inheemse variëteiten zoals de nerello mascalese en voor de olijven de nocellara dell’Etna. Onder de Etna DOC hebben zij 3ha aan wijngaarden met 100 jaar oude stokken en 10 ha met wijnstokken die geplant zijn in 2004. De druiventeelt wordt uitgevoerd volgens biologische methodes met respect voor de natuur en de Etnean-tradities.
De nerello mascalese, door de locals zelf niureddu genoemd is redelijk veel aangeplant in het noordoosten van Sicilië. Tot het jaar 2000 hoorde je vrijwel niks over de nerello mascalese en nerello cappuccio. Nerello mascalese is een natuurlijke kruising van sangiovese en mantonico bianco en wordt vaak geblend met de nerello cappuccio en andere inheemse druivenvariëteiten. De wijnen die gemaakt worden van de nerello mascalese hebben vaak tonen van kruiden en tabak. Qua kleur zijn de wijnen erg licht en dat heeft te maken met het lage anthocyaan (kleurstof) gehalte van de nerello mascalese.